Monografia prezentuje m.in. syntezę wyników wielu lat badań czołowych specjalistów z zakresu gospodarki wodnej i rekultywacji w aspekcie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju Polesia na obszarze Białorusi, Ukrainy, Polski i Rosji. Rozważane jest historyczne i współczesne wykorzystanie potencjału zasobów naturalnych oraz efektywność ekonomiczna rekultywacji terenów Polesia. Praca oferuje diagnozę stanu w zakresie gospodarki wodnej i ochrony środowiska. Stosunki wodne decydują o wysokich walorach przyrodniczych, naukowych i krajobrazowych Polesia. Dla utrzymania wysokiej atrakcyjności środowiska konieczne są działania zmierzające do zachowania możliwie naturalnego układu stosunków wodnych, głównie przez zmniejszenie spływu i zatrzymanie wody w zlewniach oraz zwracanie większej uwagi na ochronę jej jakości. Skuteczna ochrona, wykonywana w skali całego regionu, przyczyni się do zachowania najcenniejszych przyrodniczo obszarów Polesia dla przyszłych pokoleń.